Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Γωνιά του υπολογιστή

Μία από τις σημαντικές "Γωνιές'' στο χώρο του Νηπιαγωγείου είναι αυτή του Ηλεκτρονικού Υπολογιστή. Καθώς οι νέες τεχνολογίες είναι για τα καλά μες τη ζωή μας και επηρεάζουν ολοένα και περισσότερο την καθημερινότητά μας είναι επιτακτική ανάγκη η επαφή των παιδιών με τον 
Η Υ και η απόκτηση κάποιων βασικών -τουλάχιστον-γνώσεων πάνω σε αυτό το αντικείμενο.

Τα περισσότερα παιδιά σήμερα είναι εξοικειωμένα και με το παραπάνω μάλιστα στις νέες τεχνολογίες και θα έλεγε κανείς ότι δεν χρειάζεται επιπλέον επιβάρυνση της ενασχόλησης τους με ηλεκτρονικά και παιχνίδια.


Κι όμως εδώ ακριβώς υπεισέρχεται η αναγκαιότητα του σχολείου, καθώς στόχος είναι οριοθετήσει με κανόνες την αλόγιστη χρήση του Η Υ και να βοηθήσει τα παιδιά να καταλάβουν την σωστή και τη λανθασμένη αξιοποίησή του.

Επίσης στόχος του είναι να γνωρίσουν τα παιδιά τις δυνατότητες που μας προσφέρει ο Η Υ και να μπορούν να τον χρησιμοποιούν σαν ένα πολυμέσο  για πληροφόρηση, επικοινωνία, μάθηση, δημιουργία κ.λ.π.


Τέλος επίσης σημαντικός είναι ο εξισορροπιστικός ρόλος του σχολείου καθώς θα βοηθήσει παιδιά από μη προνομιούχα περιβάλλοντα να έρθουν σε επαφή με τον Η Υ και να χαρούν την δημιουργικότητα και την μάθηση μέσω αυτού, εδώ στο σχολείο.

Για όλους αυτούς (και άλλους τόσους λόγους), έφτασε η στιγμή να ανοίξουμε στην τάξη μας τον Υπολογιστή μας, και φυσικά καλέσαμε τον πλέον ειδικό πάνω στο αντικείμενο, τον κ. Σάββα τον πατέρα του Βασίλη, που είναι καθηγητής Η Υ.


Έτσι αφού μας έδωσε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την δημιουργία των πρώτων υπολογιστών, στη συνέχεια μας έδειξε τα μέρη του, τα πλήκτρα, και αφού μιλήσαμε για τις δυνατότητές του, επικεντρωθήκαμε φυσικά και για τους κανόνες του υπολογιστή τους οποίους γράψαμε για να τους θυμόμαστε.




Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με ένα από αυτά  που μπορούμε να κάνουμε στον υπολογιστή δηλαδή να ζωγραφίσουμε και να εκτυπώσουμε τη ζωγραφιά μας στο χαρτί.






Κι αφού όλα μαζί τα παιδιά έκαναν δύο, τις εκτυπώσαμε και τις στολίσαμε για να τις θυμόμαστε πάντα και να τις χαιρόμαστε.


Στο τέλος ευχαριστήσαμε θερμά τον κ. Σάββα και του προσφέραμε μία καρτούλα που του είχαμε ετοιμάσει με όλη την τάξη μας και τα ονόματά μας για να μας θυμάται. 



Κατασκευές φοβερές με την πλαστελίνη

Στόχος του Νηπιαγωγείου
-Η επαφή με ποικίλα υλικά
-Ο πειραματισμός
-Η δημιουργικότητα και η φαντασία
-Η ελεύθερη έκφραση

Επιμέρους στόχος
-Η λεπτή κινητικότητα

Τα νηπιάκια μας δημιουργόυν, τα χεράκια τους δουλεύουν, κι αυτά όλο προσπαθούν να κάνουν έργα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα!



Και η χαρά και η ικανοποίησή τους ...είναι μεγάλη. ΜΠΡΑΒΟ σας ΠΑΙΔΙΑ.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Ζώα στα ...πρόθυρα χειμερίας νάρκης

Ο Νοέμβρης κοντεύει να τελειώσει και τα παιδιά του ολοήμερου με την κ. Ζωή αποφάσισαν να ασχοληθούν λιγάκι με τα ζωάκια που σε λίγο θα πέσουν σε χειμερία νάρκη.

Αφόρμηση πήρανε από ένα όμορφο παραμυθάκι και συζήτησαν για το ποια είναι αυτά τα ζώα, που έχουν τις φωλιάς τους και γιατί αναγκάζονται να "κοιμηθούν" τον Χειμώνα.


Για ομαδική εργασία έφτιαξαν μια αφίσα με όλα τα ζωάκια:





και σαν μεταγνωστική δραστηριότητα, ένα ατομικό φύλλο εργασίας:






Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Γενέθλια στην τάξη



Αυτή την εβδομάδα είχαμε τα γενέθλια του Θοδωρή και της Σαββίνας. Τα προνήπια διδυμάκια μας έφεραν γλυκά να μας κεράσουν και μεις βέβαια τους ζωγραφίσαμε και τους χαρίσαμε από ένα άλμπουμ για να μας θυμούνται.

ΧΡΟΝΙΑ   ΠΟΛΛΑ    φίλοι μας

Σας αγαπάμε και σας ευχόμαστε να είστε πάντα χαρούμενοι και ευτυχισμένοι!




Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Παίζω με το όνομά μου


Το όνομά μας είναι δικό μας, είναι μοναδικό και μάθαμε να το αναγνωρίζουμε, να το ξεχωρίζουμε ανάμεσα σε άλλα, να το γράφουμε, να το στολίζουμε.

Από την αρχή της χρονιάς το φωνάξαμε, το ψιθυρίσαμε, το τραγουδήσαμε, το χτυπήσαμε παλαμάκια (δηλαδή το συλλαβίσαμε για όσους δεν κατάλαβαν), το μετρήσαμε και το συγκρίναμε!

Δείτε λοιπόν κάποιους τρόπους που διαλέξαμε και χρησιμοποιήσαμε και τα δύο τμήματα για να δημιουργήσουμε και να μάθουμε παίζοντας.....

Έτσι λοιπόν το φτιάξαμε:

                                             με χαρτάκια



με καπάκια



με μανταλάκια




με αυγοθήκες




Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Του σχοινιού τα μανταλάκια

Του σχοινιού τα μανταλάκια είναι ένα βιβλίο καταπληκτικό που μας έδωσε την ευκαιρία για πολλές συζητήσεις και ακόμη περισσότερες δράσεις.

Μια μικρή γεύση από το βιβλίο μπορείτε να πάρετε εδώ:


Όπως την πήρανε αρχικά και τα παιδιά και ξετρελάθηκαν. Η συνέχεια όμως δόθηκε στην τάξη και .... τους προβλημάτισε, τους παίδεψε αλλά κυρίως τους διασκέδασε!



Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.


Μετά το βιντεάκι φυσικά όλοι ήθελαν να μάθουν την συνέχεια! Εκεί τους παρουσιάσαμε το ...βιβλίο! Όλοι το παρακολούθησαν με ενδιαφέρον και φυσικά το διαβάσαμε ξανά και ξανά, μέχρι που το μάθαμε απ' έξω!!!



Φυσικά στην πορεία το συζητήσαμε κιόλας, (τι εννοεί, τι γίνεται, πως ταιριάζει σε μας...κ.λ.π.) και μετά ζωγραφίσαμε τι κάνουμε εμείς με τους φίλους μας και τα κρεμάσαμε με ... μανταλάκια φυσικά!!!



Στη συνέχεια επικεντρωθήκαμε στη δύναμη των πολλών, της ομάδας, και κάναμε ένα  πείραμα με ξυλάκια για να παρατηρήσουμε ότι όταν κάτι είναι μόνο του μπορούμε εύκολα να το σπάσουμε, να το λυγίσουμε, αλλά όταν είναι πολλά δεν σπάνε, δεν λυγάνε!!!(προσπαθήσαμε με πολλά ξυλάκια και δεν τα καταφέραμε)!

















Κατόπιν προσπάθησε κάθε παιδί μόνο του να σηκώσει ένα τραπέζι, (με τίποτα δεν γινόταν), όταν όμως βοήθησαν όλα μαζί (σαν τα μανταλάκια) το τραπέζι ήταν σαν πούπουλο!!! και χάρηκαν πολύ!


Καταλάβαμε λοιπόν και έμπρακτα τη δύναμη του συνόλου, του πλήθους.



Μας άρεσε τόοοοσο το βιβλίο που θελήσαμε να το παίξουμε σε θεατρικό και καλέσαμε το άλλο τμήμα και τους το παρουσιάσαμε.







Και μετά σκεφτήκαμε να το κάνουμε και στο κουκλοθέατρο και το παίξαμε φυσικά σε ομάδες.







Στην άλλη τάξη θα τους το παίξουμε τη Δευτέρα.



Γενικά γελάσαμε και διασκεδάσαμε πολύ και καταλάβαμε για μία ακόμη φορά την αξία της φιλίας, της βοήθειας προς τον άλλο και της ομαδικής δουλειάς!




Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών

20 Νοεμβρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών 
κι έτσι με τα παιδιά συζητήσαμε για το τι θα πει "Δικαίωμα" και ποια δικαιώματα πιστεύουν ότι έχουν αυτά σαν παιδιά.

Έτσι ακούσαμε:

Δικαίωμα για παιχνίδι
Δικαίωμα για φίλους
Δικαίωμα για φαγητό
Δικαίωμα για μαμά
Δικαίωμα για μπαμπά
Δικαίωμα για βόλτα
Δικαίωμα για ζωγραφική
Δικαίωμα για χορό
Δικαίωμα για μπάσκετ
Δικαίωμα για ποδόσφαιρο
Δικαίωμα για χαρά 
Δικαίωμα για ευτυχία
Δικαίωμα για ελευθερία
Δικαίωμα για αγάπη


Όπως λοιπόν μπορούμε όλοι να δούμε τα παιδιά βρήκαν τέλεια μόνα τους τα δικαιώματά τους και μεις όλοι μαζί προσθέσαμε και μερικά ακόμη (υγεία, εκπαίδευση, ασφάλεια) και βγήκαμε μια ομαδική φωτογραφία με την αφίσα των δικαιωμάτων των παιδιών ευτυχισμένοι που τα έχουμε όλα αυτά και με τη σκέψη μας στα παιδάκια που δεν τα έχουν (όπως ανέφεραν τα ίδια τα παιδιά στη συζήτησή μας).


Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Μαθαίνω να λέω "ΟΧΙ"

Η θωράκιση των μικρών παιδιών απέναντι στην εκμετάλλευση, τη βία, την κάθε είδους κακοποίηση και  παρενόχληση είναι απαραίτητη. Το σχολείο, σαν ένα μέσο που συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών, προσπαθεί να βοηθήσει στην πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων, ενεργοποιώντας τη σκέψη και την κρίση των νηπίων και ωθώντας τα να βρίσκουν λύσεις και να επιλύουν προβλήματα.

Με απώτερο στόχο να μιλήσουμε με τα παιδιά σχετικά με τον διαδεδομένο πλέον 
"Κανόνα του εσωρούχου"
ξεκινήσαμε συζητήσεις διερευνώντας τις απόψεις και τις αντιδράσεις των παιδιών απέναντι στους ξένους.
Με μεγάλη μας ικανοποίηση είδαμε ότι τα παιδιά στην πλειονότητά τους ήταν επιφυλακτικά και αρνητικά σε "δώρα" από αγνώστους και σε προσκλήσεις τους για βόλτες, κεράσματα κ.λ.π.
Επίσης τα παιδιά συμφωνούσαν ότι πρέπει να τα λένε όλα στους γονείς τους και να μην κρατάνε τίποτε μυστικό!
Από θεωρία τα πήγαμε τέλεια!!!


Για το τέλος αφήσαμε το πιο ευαίσθητο θέμα της "σεξουαλικής παρενόχλησης" διαβάζοντας το βιβλίο: "Η Κίκο και το Χέρι" και σχολιάζοντας
πότε και ποιος μπορεί να μας ζητήσει να κατεβάσουμε το εσώρουχό μας και πότε και ποιος μπορεί να μας αγγίζει κάτω από αυτό.

Τα παιδιά φάνηκαν να καταλαβαίνουν ότι αυτό επιτρέπεται να συμβεί μόνο με κάποια συγκεκριμένα άτομα και κάτω από κάποιες συνθήκες και οτιδήποτε διαφορετικό πρέπει να το λένε στη μαμά και το μπαμπά και να φωνάζουν δυνατά κάποιον μεγάλο.


Είδαμε και το βίντεο με την Κίκο και ελπίζουμε να συμβάλαμε κι εμείς έστω και λίγο στην ευαισθητοποίηση τους.

Δείτε το κι εσείς εδώ: